Prelegenci

W 2001 r. ukończył studia weterynaryjne. Od 2002 pracował w Klinice Rozrodu Zwierząt Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego. Aktualnie pracuje na Uniwersytecie w Zurychu, gdzie naucza, prowadzi badania naukowe i świadczy usługi weterynaryjne (dla wszystkich gatunków, jednak głównie dla małych zwierząt).
Prof. Artl pomaga hodowcom psów i kotów, wliczając w to mrożenie nasienia oraz inseminację endoskopową (TCI – transcervical insemination; inseminacja domaciczna). Oprócz tego prowadzi kilka projektów naukowych dotyczących klinicznych aspektów rozrodu małych zwierząt. Interesuje się medycyną weterynaryjną opartą na faktach (EBVM) i metodami nauczania – opublikował kilka artykułów na te tematy. Jest dyplomowanym członkiem ECAR (European College of Animal Reproduction) w dziedzinie małych zwierząt, a także przeżuwaczy i zdrowia stada.

Ukończył studia z medycyny weterynaryjnej w 2011 roku na Uniwersytecie Cardenal Herrera-CEU w Walencji, Hiszpania. Następnie w 2012 roku uzyskał tytuł magistra biologii i biotechnologii rozrodu ssaków na Uniwersytecie w Murcji, Hiszpania. W kolejnych latach pracował na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie, gdzie w końcu 2016 roku uzyskał stopień doktora na temat transportu wody i cukrów przez macicę i łożysko w różnych fazach ciąży u kotów. W latach następnych skoncentrował się głównie na codziennej pracy klinicznej, szczególnie interesując się endokrynologią rozrodczą. Od 2017 do 2020 roku był stażystą w Europejskim Kolegium Rozrodu Zwierząt na Uniwersytecie w Padwie, we Włoszech, pod nadzorem dr Stefano Romagnoli i w listopadzie 2021 roku uzyskał dyplom ECAR (certyfikat EBVS). Od stycznia 2021 roku koordynuje Jednostkę Rozrodu i Pediatrii w Klinice i Laboratorium Weterynaryjnym San Marco w Padwie, we Włoszech. W ostatnich latach współpracował z firmami Virbac i Royal Canin w ramach szkoleń, kongresów i wprowadzania produktów zarówno w Europie, jak i w krajach Ameryki Łacińskiej. Obecnie jest członkiem zarządu EVSSAR i jest autorem 19 publikacji naukowych w czasopismach indeksowanych. Jego główne zainteresowania zarówno kliniczne, jak i badawcze skupiają się na endokrynologii rozrodczej, patologiach gruczołu krokowego i kontroli rozrodu.

Jestem doktorem nauk weterynaryjnych, specjalizuję się w terapii zaburzeń zachowania psów i kotów. Tytuł doktora został mi przyznany w marcu 2013 r., przez Radę Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Moją pracę doktorską poświęciłam przyczynom występowania zachowań agresywnych u starych psów. Dyplom lekarza weterynarii, wydany przez SGGW oraz Prawo Wykonywania Zawodu lekarza weterynarii otrzymałam w 2004 r. W 2005 r. Ukończyłam kurs specjalizacyjny z Medycyny Behawioralnej w European School for Advanced Veterinary Studies w Mediolanie. Od kilku lat regularnie prowadzę wykłady na temat zachowania psów i kotów, ich zaburzeń oraz terapii. Jestem wykładowcą studiów podyplomowych: „Choroby psów i kotów” na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, “Pies w społeczeństwie – hodowla i zachowanie” na Wydziale Nauk o Zwierzętach. Jestem członkiem Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt, a także członkiem założycielem Stowarzyszenia Weterynaryjnej Medycyny Behawioralnej. Współpracuję z organizacjami pozarządowymi zajmującymi się dobrostanem zwierząt.

Dr Xavier Lévy rozpoczął swoją specjalizację od stażu w zakresie chorób wewnętrznych i chirurgii psów i kotów w Alfort Vetschool w 2003 roku. Następnie odbył rezydenturę w zakresie rozrodu pod nadzorem Alaina Fontbonne'a i równolegle był zaangażowany jako klinicysta w dziedzinie urologii-nefrologii na wydziale medycyny szkoły weterynaryjnej w Alfort do 2007 roku. W 2006 roku został szefem CERCA (Center of Research and Clinics in Small Animal Reproduction, ENVA). W 2007 roku został dyplomowanym lekarzem ECAR. Został wybrany (2010) do European Board of Small Animal Reproduction (EVSSAR). Dr Levy jest prezesem French Veterinary Society of Small Animal Reproduction, Breeding and Genetics od 2012 roku (GERES, AFVAC). Jest członkiem Rady Rozrodu Francuskiego Związku Kynologicznego. Od czasu swojej rezydentury jest głęboko zaangażowany w badania kliniczne, takie jak planowe cesarskie cięcie, diagnostyka prostaty, markery krwi BPH (test ODELIS CPSE®), inseminacja domaciczna dzikich kotów (CRESAM), chirurgia pediatryczna psów i kotów i rozród. W 2008 roku nawiązał współpracę z dr Mimouni (byłym przewodniczącym GERES) i stworzył pierwszy prywatny ośrodek zajmujący się rozrodem i pediatrią psów i kotów w południowej Francji (CRECS). Nadal jest bardzo zaangażowany w edukację lekarzy weterynarii poprzez stronę internetową (www.vetreproduction.com), nauczanie we francuskich szkołach weterynaryjnych oraz regularne wykłady/warsztaty we Francji i Europie.

Otrzymała stopień lekarza weterynarii (DVM) w 2003 roku oraz stopień doktora (PhD) w 2008 roku na Uniwersytecie w Padwie. Następnie uzyskała stanowisko badawcze w 2008 roku i w 2022 roku została profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Padwie w dziedzinie Rozrodu Zwierząt, Położnictwa i Ginekologii. Od 2005 roku pracuje w obszarze rozrodu zwierząt domowych w Szpitalu Klinicznym Weterynarii Uniwersytetu w Padwie, prowadząc zajęcia dla studentów weterynarii na piątym roku kursu lekarsko-weterynaryjnego oraz dla studentów kierunku Opieka nad Zwierzętami na poziomie licencjackim. Jej główne zainteresowania badawcze koncentrują się na specyficznych zagadnieniach związanych z rozrodem zwierząt małych, takich jak andrologia, metody analizy nasienia, optymalizacja protokołów zamrażania, sztuczne zapłodnienie, optymalne określanie czasu rozrodu i analiza poziomu progesteronu, ultrasonograficzne monitorowanie ciąży, określanie czasu porodu, endokrynologia i kontrola cyklu rozrodczego suki oraz oporność na antybiotyki w populacji psów hodowlanych. Jest autorką i współautorką 43 publikacji naukowych w indeksowanych czasopismach oraz ponad 75 streszczeń wystąpień konferencyjnych. Jest członkiem EVSSAR a także członkiem innych włoskich i międzynarodowych towarzystw z dziedziny rozrodu zwierząt. Od 2019 roku pełni funkcję członka zarządu EVSSAR. W 2022 roku została wiceprezesem EVSSAR.

Urodzona w Niemczech, w latach 1983-1988 odbyła studia weterynaryjne na Uniwersytecie Humboldta, gdzie w roku 1991 uzyskała doktorat. Pracowała na Uniwersytecie Humboldta, a następnie na Freie Uniwersitat do 2006 r. Obecnie prowadzi w Berlinie referencyjny ośrodek zajmujący się rozrodem u małych zwierząt i embriotransferem u bydła. W roku 2003 uzyskała europejską specjalizację - Diplomate of the European College of Animal Reproduction ECAR, obecnie jest członkiem Komisji Egzaminacyjnej ECAR. Zdobyła również w 1992r. specjalizację krajową w Niemczech - rozród zwierząt i sztuczna inseminacja (Fachtierarzt). Odbyła w 2000 r. rezydenturę w Stanach Zjednoczonych w Veterinary Referral Centre, Frazer - Philadelphia/PA. Publikuje i wykłada na temat neonatologii i pediatrii małych zwierząt, endokrynologii rozrodu, chorób narządu płciowego psów i kotów, statusu mikrobiologicznego noworodków. Jest wykładowcą wielu konferencji międzynarodowych w tym ESDAR, EVSSAR (Tuluza, Wiedeń, Paryż, Whistler, Budapeszt). Autorka lub współautorka ponad 100 publikacji (artykułów oryginalnych i przeglądowych) w prasie fachowej oraz 3 książek - Położnictwo zwierząt 1993; Rozród psów 2006; Andrologia 2006. Od 2011 jest urzędowym lekarzem weterynarii ds. dobrostanu zwierząt w okręgu Berlin.

Profesor zwyczajny w Centrum Nauk Rolniczych Federalnego Uniwersytetu Rolniczego Regionu Półpustynnego (UFERSA), Brazylia. Koordynator Laboratorium Ochrony Germplazmy Zwierząt (LCGA/UFERSA), prowadzącego badania skoncentrowane na fizjologii rozrodu i technikach wspomaganego rozrodu u dzikich zwierząt. Lekarz weterynarii z tytułem magistra i doktora nauk weterynaryjnych. Badacz z tytułem „Researcher Productivity” przyznawanym przez CNPq/Ministerstwo Nauki i Technologii Brazylii. Zastępca koordynatora ds. Medycyny Weterynaryjnej w CAPES/Ministerstwo Edukacji Brazylii. Członek zarządu Brazylijskiego Kolegium Rozrodu Zwierząt (CBRA). Członek rady doradczej Brazylijskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Zwierząt Dzikich (ABRAVAS). Wiceprezes Rady Kynologicznej Konfederacji Brazylijskich Klubów Kynologicznych (CBKC).

Dr Tal wykłada na Wydziale Nauk o Zwierzętach nowopowstałego Uniwersytetu Tel-Hai, jest także kierownikiem Katedry Rozrodu Małych Zwierząt Szkoły Medycyny Weterynaryjnej Koret na Uniwersytecie Hebrajskim. Uzyskała tytuł licencjata (1987) z biologii na Uniwersytecie Hebrajskim, lekarza weterynarii (1992) na Uniwersytecie w Guelph, dyplom specjalisty rozrodu zwierząt w American College of Theriogenologists (2011) i European College for Animal Reproduction (ECAR, 2014) oraz doktorat na Uniwersytecie Hebrajskim (2022). Jej obecne obszary badawcze obejmują okres ciąży/okołoporodowy u psów (głównie płyn płodowy) i okres szczenięcy (ze szczególnym uwzględnieniem zespołu słabego szczenięcia), rozród dzikich zwierząt jako podstawę ochrony gatunków, głównie wydry euroazjatyckiej i wykorzystanie Technik wspomaganego rozrodu u nietoperzy. Dr Tal jest byłym przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej ECAR i członkiem Izraelskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii, sprawuje także nadzór nad studentami studiów podyplomowych na obu uniwersytetach.

Dr Stefania Uccheddu ukończyła studia z zakresu medycyny weterynaryjnej na Uniwersytecie w Sassari (Włochy). Zrealizowała dwa studia podyplomowe: z etologii na Uniwersytecie w Kordobie (Hiszpania) oraz z medycyny behawioralnej na Uniwersytecie w Parmie (Włochy). Posiada również stopień doktora w zakresie fizjologii rozrodu i dobrostanu zwierząt. Obecnie pracuje w Klinice i Laboratorium Weterynaryjnym San Marco w Veggiano (Padwa, Włochy), gdzie pełni funkcję koordynatorki ds. Medycyny Behawioralnej Zwierząt i Dobrostanu. Jej działalność kliniczna koncentruje się na weterynaryjnej medycynie behawioralnej, ze szczególnym uwzględnieniem promowania dobrostanu zwierząt towarzyszących podczas wizyt klinicznych i hospitalizacji. Jej zainteresowania naukowe obejmują ocenę zachowań prawidłowych i nieprawidłowych u zwierząt domowych oraz strategie poprawy dobrostanu psów i kotów w kontekście więzi człowiek–zwierzę i w środowisku klinik weterynaryjnych. Dr Uccheddu jest dyplomowaną członkinią Europejskiego Kolegium Dobrostanu Zwierząt i Medycyny Behawioralnej (ECAWBM) oraz członkinią panelu Feline Wellbeing organizacji iCatCare. Jest autorką wielu recenzowanych publikacji naukowych i regularnie występuje jako prelegentka na konferencjach krajowych i międzynarodowych.

Prof. Maria Cristina VERONESI, DVM, PhD, Dipl. ECAR, Katedra Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach, Uniwersytet w Mediolanie. Zajmuje się wszystkimi aspektami rozrodu zwierząt domowych, ze szczególnym uwzględnieniem neonatologii małych zwierząt. Prowadzi wiele kursów dotyczących rozrodu i neonatologii na studiach licencjackich i podyplomowych z Medycyny Weterynaryjnej na uczelniach we Włoszech i za granicą, a także występuje jako prelegentka na temat neonatologii małych zwierząt na konferencjach krajowych i międzynarodowych, skierowanych głównie do lekarzy weterynarii, ale także do hodowców psów.
Jest autorką wielu publikacji w recenzowanych, międzynarodowych czasopismach naukowych oraz rozdziału „Neonatologia małych zwierząt” w podręczniku porównawczym z neonatologii weterynaryjnej.