Prelegenci

  • XVI Kongres

    Problemy w Rozrodzie Małych Zwierząt
    Płodność, Ciąża, Noworodek

  • Najlepsi międzynarodowi wykładowcy

    Specjaliści rozrodu

  • prof. Sebastian Arlt

    Berlin

    W 2001 r. ukończył studia, a od 2002 pracuje w Klinice Rozrodu Zwierząt Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego, gdzie naucza, prowadzi badania naukowe i świadczy usługi weterynaryjne (dla wszystkich gatunków, jednak głównie dla małych zwierząt).

    Od 2006 r. kieruje sekcją małych zwierząt Kliniki oraz pomaga hodowcom psów i kotów, wliczając w to mrożenie nasienia oraz inseminację endoskopową (TCI – transcervical insemination; inseminacja domaciczna). Oprócz tego prowadzi kilka projektów naukowych dotyczących klinicznych aspektów rozrodu małych zwierząt. Interesuje się medycyną weterynaryjną opartą na faktach (EBVM) i metodami nauczania – opublikował kilka artykułów na te tematy. Jest dyplomowanym członkiem ECAR (European College of Animal Reproduction) w dziedzinie małych zwierząt, a także przeżuwaczy i zdrowia stada.

  • prof. Alain Fontbonne

    Dr Vet Med, PhD, Habil., Dipl ECAR, Ass. Pr., Alfort, Francja

    Alfort-Paryż

    Absolwent Szkoły Weterynaryjnej w Alfort (Paryż), gdzie odbył dwuletni staż kliniczny z chorób wewnętrznych małych zwierząt. Od 1988 roku zaangażowany w kliniczne aspekty rozrodu, płodność i sztuczną inseminację psów, kotów i zwierząt dzikich. Obecnie kierownik Katedry Rozrodu Psów i Kotów oraz Kliniki Położniczej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Alfort (Paryż). Jest specjalistą European College of Animal Reproduction (ECAR), wyszkolił 7 rezydentów ECAR, którzy pomyślnie zdali egzaminy.
    W latach 2005-2007 prezes EVSSAR (European Veterinary Society for Small Animal Reproduction). Został również wybrany honorowym członkiem tego towarzystwa naukowego.
    Autor licznych artykułów, książek oraz rozdziałów w książkach dla lekarzy weterynarii, często zapraszany do wygłoszenia wykładów podczas konferencji na całym świecie (w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Azji, Afryce i Australii).

  • prof. dr hab. Tadeusz Frymus

    Warszawa

    Tadeusz Frymus ukończył Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW w 1974 roku. Wtedy rozpoczął na nim swoją pracę jako klinicysta, naukowiec i wykładowca chorób zakaźnych zwierząt. W latach 1984-1986 jako stypendysta Fundacji im. A. Humboldta odbył staż w Hanowerze (RFN).
    Od wczesnych lat 1990-tych głównym tematem jego zainteresowań klinicznych i naukowych są wirusowe choroby kotów (m. in. białaczka, FIP, FIP, wścieklizna) i psów (nosówka i inne), jak i odporność poszczepienna u tych gatunków.
    Obecnie jest profesorem w Katedrze Chorób Małych Zwierząt z Kliniką SGGW. W 1995 roku utworzył tam i prowadził przez 25 lat specjalizacyjne Studia Podyplomowe dla lekarzy weterynarii „Choroby Psów i Kotów”. W 2005 roku został zaproszony w skład międzynarodowej grupy ekspertów od chorób kotów „European Advisory Board on Cat Diseases”, gdzie działa do dziś (www.abcdcatsvets.org) opracowując zalecenia dla praktyków odnośnie rozpoznawania i zwalczania najważniejszych chorób. Od ponad 20 lat jest konsultantem merytorycznym redakcji „Magazynu Weterynaryjnego”. Bazując na swoich doświadczeniach klinicznych wydał m.in. następujące podręczniki dla studentów i lekarzy weterynarii:
    Frymus T., 1997: Choroby zakaźne kotów.
    Frymus T., 1999: Choroby zakaźne psów.
    Frymus T., 2005: Wirusowe, bakteryjne, grzybicze i prionowe choroby kotów.
    oraz jako współautor, 2018: Canine Infectious Diseases – Self-Assessment Color Review, pod red.: K. Hartmann, J. Sykes, CRC PRESS.

  • prof. Sandra Goericke-Pesch

    Hanower

    W 2001 r. ukończyła studia weterynaryjne na Uniwersytecie w Gießen. Doktorat obroniła 4 lata później, a habilitowała się w 2014 r. – obie rozprawy dotyczyły tematów z zakresu andrologii (nasienia ogierów oraz funkcji jąder u samców psów i kotów). Od 2018 r. jest profesorem zwyczajnym, pracuje na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Hanowerze, gdzie zajmuje się rozrodem psów i kotów. Wcześniej pracowała m. in. w KGGA (Klinika Położnictwa, Ginekologii i Andrologii Dużych i Małych Zwierząt) Uniwersytetu w Gießen i na Uniwersytecie Kopenhaskim.

    Od 2010 r. dyplomowany członek ECAR (European Collego of Animal Reproduction), przez ponad 6 lat członek zarządu EVSSAR (European Society for Small Animal Reproduction). Autorka i współautorka niemal 300 publikacji (artykułów, recenzji, rozdziałów książek, abstraktów itp.)

  • prof. Gaia Cecilia Luvoni

    Mediolan

    Profesor zwyczajny na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu w Mediolanie, gdzie zajmuje się położnictwem i ginekologią. Studia tamże ukończyła w 1986 r., natomiast doktorat w 1992 r. Swoją pracę badawczą – od 1990 r. w Laboratorium Embriotechnologii w Departamencie Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Stanu Luizjana, od 1994 r. w Departamencie Fizjologii – skupiła na zapłodnieniu in vitro. Jej główne pola zainteresowań to rozród i biotechnologia rozrodu zwierząt drapieżnych, w tym wspomaganie rozrodu, krioprezerwacja gamet i tkanek gonad, zapłodnienie in vitro oraz ultrasonograficzna biometria płodowa.

    W przeszłości prezes EVSSAR (European Society for Small Animal Reproduction) oraz przez ponad 12 lat członek zarządu ECAR (European College of Animal Reproduction). Autorka ponad 200 publikacji (artykułów, rozdziałów książek, abstraktów).

  • dr Andrea Münnich

    Berlin

    Urodzona w Niemczech, w latach 1983-1988 odbyła studia weterynaryjne na Uniwersytecie Humboldta, gdzie w roku 1991 uzyskała doktorat. Pracowała na Uniwersytecie Humboldta, a następnie na Freie Uniwersitat do 2006 r. Obecnie prowadzi w Berlinie referencyjny ośrodek zajmujący się rozrodem u małych zwierząt i embriotransferem u bydła.
    W roku 2003 uzyskała europejską specjalizację - Diplomate of the European College of Animal Reproduction ECAR, obecnie jest członkiem Komisji Egzaminacyjnej ECAR. Zdobyła również w 1992r. specjalizację krajową w Niemczech - rozród zwierząt i sztuczna inseminacja (Fachtierarzt). Odbyła w 2000 r. rezydenturę w Stanach Zjednoczonych w Veterinary Referral Centre, Frazer - Philadelphia/PA.
    Publikuje i wykłada na temat neonatologii i pediatrii małych zwierząt, endokrynologii rozrodu, chorób narządu płciowego psów i kotów, statusu mikrobiologicznego noworodków. Jest wykładowcą wielu konferencji międzynarodowych w tym ESDAR, EVSSAR (Tuluza, Wiedeń, Paryż, Whistler, Budapeszt). Autorka lub współautorka ponad 100 publikacji (artykułów oryginalnych i przeglądowych) w prasie fachowej oraz 3 książek - Położnictwo zwierząt 1993; Rozród psów 2006; Andrologia 2006. Od 2011 jest urzędowym lekarzem weterynarii ds. dobrostanu zwierząt w okręgu Berlin.

  • prof. dr hab. Wojciech Niżański

    Wrocław

    Ukończył studia w 1992 r. na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej UP we Wrocławiu. Jest aktywnym klinicystą, a zakres jego zainteresowań to sztuczna inseminacja, zaburzenia płodności u samców i samic, położnictwo, neonatologia. Realizuje projekty naukowe dotyczące wykorzystania zaawansowanych technik wspomagania rozrodu w programach ratowania ginących gatunków zwierząt. W 1999 r. obronił doktorat, a w 2009 r. habilitację z zakresu rozrodu małych zwierząt. W 2014 r. otrzymał tytuł profesora nauk weterynaryjnych. Kierownik Katedry Rozrodu i Przewodniczący Rady Dyscypliny Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. W latach 2007-2013 zasiadał w Zarządzie European Veterinary Society for Small Animal Reproduction EVSSAR, a w latach 2011-2013 pełnił funkcję Prezesa EVSSAR. Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Biologii Rozrodu. Obecny Przewodniczący Komitetu Nauk Weterynaryjnych i Biologii Rozrodu PAN (2020-2023) oraz Prezes Elekt PSLWMZ. Opublikował dotychczas ponad 200 opracowań oryginalnych, przeglądowych i książkowych dedykowanych praktykom i pracownikom nauki. Wykładowca wielu Kongresów krajowych i międzynarodowych (m.in. Kongresy ESDAR, ISCFR, EVSSAR, AI Vets Oslo, WSAVA, NVC, ALARPA i inne). Laureat „Złotego Chirona” za propagowanie nauki w 2018 r. Jest organizatorem wielu warsztatów i konferencji międzynarodowych z zakresu rozrodu małych zwierząt.

  • dr n. wet. Andrzej Połozowski

    Wrocław

    Parazytolog, adiunkt w Zakładzie Parazytologii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Specjalista i konsultant z zakresu pasożytniczych zoonoz oraz diagnostyki, leczenia i profilaktyki pasożytniczych inwazji zwierząt towarzyszących i użytkowych. Założyciel i administrator wydziałowej platformy edukacyjnej EDUWET (w latach 2010-2021). Dyplomowany trener szachowy. W wolnym czasie trenuje i gra zawodniczo online w szachy oraz uprawia botaniczne gatunki orchidei.

  • prof. Sabine Schäfer-Somi

    Wiedeń

    Sabine Schäfer-Somi urodziła się 21 maja 1966 r. w Niemczech (Essen). W 1984 r. otrzymała obywatelstwo austriackie. W tym samym roku rozpoczęła studia weterynaryjne, które ukończyła w 1991 r. W 1993 r. otrzymała stopień doktora. Od 1994 r. pracuje w Klinice Położnictwa, Ginekologii i Andrologii na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu. Pomimo wykształcenia obejmującego wszystkie aspekty rozrodu zwierząt, zawsze skupiała się na rozrodzie małych zwierząt. W 2002 roku ukończyła specjalizację European College of Animal Reproduction (ECAR), a w 2004 została profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 zrobiła habilitację z tego tematu. Obecnie pracuje jako lekarz weterynarii, wykładowca oraz naukowiec w Centrum Sztucznej Inseminacji i Embriotransferu na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu. Jej wiodącym obszarem działań jest rozród oraz kriokonserwacja gamet małych zwierząt. Główne obszary zainteresowań to andrologia, kriokonserwacja gamet, sztuczna inseminacja, immunologia ciąży i noworodka, neonatologia, antykoncepcja.

  • prof. Ann van Soom

    Gandawa

    W 1988 r. ukończyła studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Gandawskiego, gdzie pracuje od 1990 r. Stopień doktora uzyskała 6 lat później na podstawie pracy dotyczącej rozwoju zarodków bydlęcych. Obecnie profesor zwyczajny Uniwersytetu, gdzie oprócz pracy dydaktycznej kieruje pracami zespołu zajmującego się badaniem rozwoju zarodków i wspomaganiem rozrodu.

    Dyplomowany członek ECAR (European College of Animal Reproduction) od 1999 r. oraz wieloletni członek EVSSAR (European Society for Small Animal Reproduction) i IETS (International Embryotechnology Society). Autorka ponad 250 publikacji. Jej zainteresowania kliniczne dotyczą głównie małych zwierząt – pobierania nasienia, krioprezerwacji, sztucznego zapłodnienia u psów i kotów. Udziela porad lekarzom weterynarii, np. z zakresu nowych metod zapobiegania ciąży, indukcji rui i położnictwa. Od kilku lat hoduje springer spaniele angielskie oraz koty somalijskie.